Bir satış temsilcisinin aylık primi ancak daha fazla satış yaptığı taktirde artar. Televizyon ya da radyo sektöründe elde edilen başarı izlenme ya da dinlenme oranı ile ölçülür. Buna karşılık bir lojistik şirketinde sürücünün başarısını ölçmek o kadar kolay değildir.

Sürücülere saat başına, elde edilen kazanca ve gidilen yolun uzunluğuna göre olmak üzere üç farklı şekilde ödeme yapılır. Yöneticiler için sürücünün gittiği yola göre performans ölçümü yapmak diğerlerine göre daha zordur. Bu nedenle bazı şirketler rakiplerinden daha fazla ödeme yapabilirler.

Tehlikeli yük taşıyan sürücülere daha fazla ödeme yapılır. Birçok sürücü ise bir şirkette güvenli bir şeklide işini yapmayı ve kıdemine göre payına düşeni almayı tercih eder.  Birçok sürücü için iyi bir rota veya sıkıntısız bir yük, promosyon anlamına gelebilir.

SÜRÜCÜLERİN PERFORMANSINI ÖLÇMENİN YOLLARI

Birch Logistics şirketininin ulaşımdan sorumlu başkanı Ken Brown’a güvenli bir sürüş hız yapmaktan veya kazalardan kaçınmak anlamına gelmiyor. Yükü çok fazla olduğu ve aracında bazı kusurlar olduğu halde trafik cezalarından kaçınan sürücüler ödüllendirilmelidir. Alkol ve ilaç testlerinden başarıyla geçen sürücüler de gözetilmelidir.

Şirketteki trafik yöneticileri, sürücü kayıtlarından zamanlama konusunda performans ölçümü yapabilirler. Sürücüler diğer birçok sektöre bakıldığında şirketteki çalışanlardan daha hızlı sirkülasyona uğruyor. Brown, ancak yıllar sonra bir çalışana daha çok ödeme yapıldığını söylüyor.

SÜRÜCÜLERİN MÜŞTERİLERE KARŞI NEZAKETİ

Sürücüler profesyonellikleri ile de ödüllendirilirler. “Sürücüler müşteri temsilcilerinden daha çok müşteri ile anlaşma yaparlar” diyen Brown, müşteri memnuniyetinin kolayca ölçülebildiğini söylüyor. Örneğin, Birch Logistics, sürücülerinin performansını ölçmek için,  irtibata geçtikleri bir müşterisinden sürücü için 1 ila 5 arasında bir değerlendirme yapmasını istiyorlar.

George L. Edwards ve işortakları şirketinin danışmanı George Edwards, kibarlık ve profesyonelliğin subjektif ve ölçümünün zor olduğunu söylüyor ve şunları ekliyor:

“Ama bu bir iş kazanma fırsatı da olabilir. Örneğin, bir sürücü taşıdıkları malı teslim alanlarla iyi ilişkiler kurup, kötü ambalajlama, tehlikeli madde sızıntısı gibi ortaya çıkabilecek sorunlar karşısında proaktif tutum alıyorsa yani sorunları çözme kabiliyetine sahipse, müşterinin yeni işlerini şirketine kazandırabilir”.

Edward, sürücünün kargonun güvenli olduğunu kontrol etmesinin subjektif bir şey olduğunu, ama bu inisiyatifin şirketin olası tazminat zararlarını azaltacağı için bunun piyasada şirkete olan güven duygusunu artıracağını söylüyor.

YENİ SÜRÜCÜ YETİŞTİRMEK

Deneyimli sürücülerin işe yeni başlayanları eğiterek yetiştirmesi onlara ekstra para kazandırabilir. Brown’a göre, sürücüler daha fazla kazanmak veya ilerlemek için bazı fırsatları araştırırlar. Örneğin, yeni bir araç kullanmak, en prestijli yükleri taşımak,  en iyi rotaları takip etmek gibi konuların yanı sıra daha fazla kazanmak için tehlikeli maddeleri daha iyi paralara taşımak gibi olanakları değerlendirmek isterler.

Bazı şirketler, sevkiyatçının durumuna göre deneyimli sürücüleri tercih ederler.  “Ödeme iyi olmalı, konforlu bir ortamda çalışmalı, her akşam evinize gidebilmelisiniz ve Trafik Şubesi ile başınız dertte olmamalı” diyen Brown’a göre bu iş her şoföre göre değil. “Bazıları daima yolda olmak ister. Eğer deri döşemeli yeni bir kamyonu varsa arkadaki ranzası rahatsa onun için bundan iyi promosyon yoktur”.

SÜRÜCÜLERİN MAAŞLARINI ARTIRIN

Sürücüler, sürekli birlikte oldukları müşteriler, trafik yöneticileri ve diğer sürücüler sayesinde geçimlerini kazanırlar. Bu işte en önemli kişi sevkiyatçıdır, çünkü yükleri ve zamanlamayı o belirler. Amerikan Kamyoncular Birliği’nde filo güvenliği ve işyeri direktörü olan Christie Cullinan, çoğu kez kimsenin gitmek istemediği rotaları alan sürücülerin daha iyi yük ve zamanlama planıyla ödüllendirilebildiğini söylüyor.

Başka bir firmaya geçmek isteyen sürücülerin ise buna değip değmeyeceğine karar vermesi gerekiyor. Brown bazı firmaların çok şey vaat ettiğini ama düzenli ödeme yapmadıklarını söylüyor. Bazen de ödeme yapsalar bile sürücüye daha az iş verdikleri oluyor.

Donanım da önemli bir konu. Örneğin, “Şirketin filosu yaşlı mı?”, “Düzenli araç bakımı yapıyorlar mı?” gibi soruları yöneltmek gerekiyor.  Kamyonlar genelde üç yılda bir el değiştiriyor. Eğer sürücü sıkıntılı bir araçla yolda kalırsa bu performansına ve müşteri ilişkilerine olumsuz yansıyor.

Brown, sürücünün koşullarının ona nasıl davranıldığıyla bağlantılı olduğunu söylüyor. İyi ödeniyor mu, iyi davranılıyor mu? “Bu iyi konuşma, giyim ve bakım anlamına gelir. Doklarda iş yapmak ne ise kamyon garajlarında çalışmak da aynı şeydir. Nerede olduğunuz fark etmez. Eğer saygın bir şekilde kazanıyorsanız taşıdığınız mala da hürmet edecek, zamanında ve güvenli bir şekilde teslim edersiniz”. Bu da yollarda daha çok para olduğunu gösteriyor.